Kościół. Podręczny Przewodnik

PROTOKÓŁ ROZBIEŻNOŚCI

Obserwujemy dzisiaj silne napięcie pomiędzy wypowiedzia-mi ludzi Kościoła a tendencjami obecnymi coraz wyraź-niej w społeczeństwie. Niekiedy można odnieść wrażenie, że nauczanie Kościoła i myśl bliska nowoczesnemu społe-czeństwu w pewien sposób do siebie nie przystają. W re-zultacie człowiek przestaje słuchać głosu Kościoła, uznając go za nieinteresujący, nieprzystający do dzisiejszych czasów, a nawet niebezpieczny. Nie pomagają w tym media, które relacjonując niektóre wypowiedzi pasterzy Kościoła, nie za-wsze troszczą się o rzetelne oddanie całości ich myśli, ale zadawalają się przytoczeniem pojedynczych zdań czy zwro-tów, generując w ten sposób społeczne poruszenie, a niekiedy wręcz oburzenie. Może gdyby udało się odsunąć nieco bagaż negatywnych emocji i wejść w głąb nauczania Kościoła, jak również dojść do wnikliwych i pięknych pragnień człowieka, zwłaszcza młodego, zobaczylibyśmy ze zdumieniem, jak wie-le zbieżnych intencji i szczytnych idei obecnych jest w ser-cach wszystkich dobrych ludzi – zarówno tych wierzących i działających w Kościele, jak i tych, którzy swojego miejsca we wspólnocie wiary póki co nie odnaleźli.

Może warto więc przeprowadzić swoiste postępowanie mediacyjne, próbując wsłuchać się zarówno w zatroskanych pasterzy Kościoła, jak i w pełne obaw głosy współczesno-ści. Pewnie nie od razu będziemy gotowi podpisać pełne porozumienie; może jednak damy radę naszkicować swoisty protokół rozbieżności.

Zatrzymajmy się na moment na trzech palących dzi-siaj sprawach: ekologii, osobach i środowiskach LGBT oraz aborcji.

Ekologia: walka z człowiekiem czy walka o człowieka?

Jednym z ważnych punktów w takim protokole musiałaby być ekologia. Widzimy, że agresywna gospodarka, dla której liczy się w głównej mierze zysk, doprowadza do dewastacji przyrody. Na wiele sposobów obserwujemy fatalne skutki nieodpowiedzialnej działalności człowieka: zanieczyszcze-nie powietrza, trucie wód, ginięcie wielu gatunków zwie-rząt, niszczenie olbrzymich połaci lasów, efekt cieplarniany, produkcję niewyobrażalnych ilości śmieci, które pozostaną toksyczną pamiątką po naszym pokoleniu na kolejne stule-cia – to tylko niektóre z bolesnych spraw. Każdy roztropny człowiek widzi, że dalsze kroczenie tą drogą poprowadzi ludzkość, a z nią całą biosferę do zguby. Jednocześnie nie-którzy ludzie Kościoła bardzo krytycznie odnoszą się do tzw. ekologizmu rozumianego jako nurt, który za główny punkt odniesienia ujmuje świat i środowisko, a nie człowieka. Zmaganie z ludzkim egoizmem, który nie myśli ani o przy-szłych pokoleniach, ani o zachowaniu pięknego świata na-tury (będącego przecież dziełem tego samego Stwórcy, który powołał do istnienia człowieka), jest sprawą pilnie potrzeb-ną. Problemem byłoby jednak, gdyby taki sposób myślenia doprowadził do zagubienia jedynej w swoim rodzaju god-ności człowieka i traktowania go tylko jako jednego z wielu gatunków zwierząt. Człowiek ma przecież rozum i wolną wolę, ma też nieśmiertelną duszę. On żyje wprawdzie na ziemi jako jeden z „elementów” środowiska naturalnego, ale nie żyje dla ziemi. On wykracza poza doczesność, bo jego historia nie kończy się – tak jak dzieje wszystkich innych organizmów żywych – na śmierci i rozkładzie związków organicznych. Trzeba też wiedzieć, że niektóre środowiska czynią z ekologii programy polityczne – które jak wszystkie programy tego typu winno się oceniać z rozwagą.

Warto mieć świadomość delikatności tych tematów. Dbając o środowisko naturalne, mamy w istocie troszczyć się o człowieka, a nie z nim walczyć. Bezpieczną duchowo drogę w tym względzie proponuje papież Franciszek, który napisał ważny dokument – encyklikę (czyli list do świata) Laudato si’ (Pochwalony bądź).

Przy ekologicznym punkcie protokołu rozbieżności war-to zanotować, że zarówno Kościół, jak i współczesne społe-czeństwo wskazują na pilną konieczność troski o środowisko. Trzeba mieć przy tym na uwadze, że dzisiejsze dążenia eko-logiczne nie muszą być dla człowieka zagrożeniem, ale sta-ją się szansą dla przyszłych pokoleń i wyrazem prawdziwej chrześcijańskiej miłości. Jednocześnie należy pamiętać o wy-jątkowej godności człowieka, którego cel jest nie na ziemi, ale w wieczności.

Recenzja z portalu misyjne.pl

https://misyjne.pl/kim-jest-kosciol/