Wszystko darowane, wydanie II
Ilość stron | 416 |
---|---|
Rok wydania | 2024 |
ISBN | 978-83-8065-592-8 |
Wydawca | Wydawnictwo Świętego Wojciecha |
Obecna cena jest najniższą z ostatnich 30 dni
- Bezpieczne płatności
- 14 dni na zwrot
- Dostawa już od 9.99 PLN
Książka Wszystko darowane to wybór wypowiedzi księdza Jana Twardowskiego (1915–2006) dotyczących spraw zdaniem Autora najważniejszych.
Stanowi całoroczny przewodnik dla zabieganych, spragnionych chwili zadumy.
Zebrane tu rozważania obejmują tematy zarówno uniwersalne – miłość, wiarę, nadzieję, modlitwę, cierpienie, przemijanie – jak i te nieodłącznie kojarzące się z Księdzem Janem: dziecięctwo, ufność, pokorę, zdziwienie, wdzięczność, zachwyt przyrodą.
Zostało to wyrażone prostym językiem, z uśmiechem i przede wszystkim z refleksją nad naszą codzienną postawą.
Wszystko darowane stanowi dopełnienie tomu Myśli na każdy dzień (wyd. 3, Poznań 2022) i przynosi nową propozycję codziennych rozmyślań.
Wybór i opracowanie: Aleksandra Iwanowska
Co wyróżnia nowe, II wydanie książki Wszystko darowane?
- nowe wydanie myśli uznanego autora: książka, która może stać się osobistym vademecum duchowym
- całoroczny przewodnik – dla wszystkich zabieganych, którzy chcą się na chwilę zatrzymać i podjąć refleksję nad ważnymi tematami
- szlachetnie wydana, z dbałością o szczegóły
- jak sugeruje podtytuł, w książce zawarto myśli na każdy dzień roku:
- krótkie, trafne i często zaskakujące prostotą;
- brak w nich prostych rozwiązań czy list zakazów i nakazów
- autor zostawia wskazówki, zachęca do podjęcia refleksji
O autorze książki Wszystko darowane
Jan Twardowski – ksiądz katolicki, poeta, kaznodzieja. Debiutował w 1932 r. na łamach pisma młodzieży szkolnej „Kuźnia Młodych”, którego był współredaktorem (1933–35). Pierwszy tomik wierszy (Powrót Andersena) opublikował w 1937 r. W latach dziewięćdziesiątych minionego wieku znalazł się u szczytu poczytności i należy do czołówki poetów polskich. Jego twórczość znamionuje prostota, autentyzm, czytelny przekaz prawdy, wspólne z poszukującym człowiekiem stawianie pytań, a także zawarty w niej humor. Zjednało to księdzu Twardowskiemu czytelników z wszystkich pokoleń i umieściło go w czołówce polskich autorów. Zróżnicowane gatunkowo zbiory – wiersze, opowiadania dla dzieci, rozważania ewangeliczne, felietony, anegdoty, aforyzmy – ukazują się w licznych wydaniach, także za granicą, w przekładach na języki obce, jak niemiecki, słowacki, flamandzki, bułgarski, francuski, ukraiński, macedoński, angielski, czeski, węgierski, hebrajski, włoski, hiszpański, rosyjski, białoruski. Silne umiłowanie świata stworzonego, poczucie tożsamości narodowej, więź z polską historią, kulturą, przyrodą, przekaz pełen niezłomnej wiary zjednały Twardowskiemu zwolenników w ponad dwustu placówkach dydaktycznych w całym kraju, których został patronem.
Fragmenty książki Wszystko darowane
9 stycznia
Chrześcijanin obraca się w trzech kręgach: najbliższym – w rodzinie; trochę dalszym – w miejscu pracy; najdalszym – wśród zupełnie obcych ludzi, których spotyka przypadkiem.
Kto chce sprawdzić, czy na pewno jest chrześcijaninem, niech spojrzy na siebie oczami zupełnie obcego człowieka i zapyta: Jaki jestem naprawdę? Jak się zachowuję?
W rodzinie. Czy nie jestem egoistą? Czy nie jestem despotą – miękkim lub twardym? Czy nie narzucam swoich poglądów? Czy to nie przeze mnie są wszystkie awantury? Czy nie jestem źródłem niepokoju?
W pracy. Czy myślę tylko o tym, żeby zarobić? Czy myślę tylko o swoich zawodowych ambicjach? Czy myślę o interesantach? Czy myślę o tym, dla kogo pracuję? Czy myślę o wynikach badań naukowych, czy o swoim sukcesie?
W tłumie. Czy umiem dostrzec nieznanego człowieka z lękiem w oczach, bo dowiedział się o nieuleczalnej chorobie? Czy umiem dostrzec biednego, spłoszonego, szukającego pomocy? Czy rozpoznają we mnie ucznia Chrystusa po tym, ile mam miłości w sercu?
1973
14 lutego
Miłość trzeba pielęgnować tak jak dziecko, aby się nie zaziębiła, nie zwariowała, nie wyleciała przez okno jak ptak. Miłość, żeby była miłością, wymaga cierpliwości, pracy nad sobą, walki z egoizmem.
W języku polskim, niestety, mówimy: „kocham się w kimś”, to znaczy: kocham siebie w nim. Tymczasem miłość to właśnie zapominanie o sobie, myśl, że kocha się kogoś. Miłość jest wyjściem poza siebie, zapominaniem o sobie: „zapomnij że jesteś gdy mówisz że kochasz”*. Miłość uczy dawania siebie. Miłość prawdziwa jest trudna.
1998